Je zal maar ergens wonen en al jaren last hebben van je buren. Je hebt er alles aan gedaan om het netjes op te lossen:
- gesprekken gehad met de woningbouwvereniging
- gesprekken met de politie
- gesprekken met de huismeester
- etc …
Het licht aan de horizon schijnt want er komt een woning vrij. Deze valt onder dezelfde woningbouwvereniging. Je denkt “Hé, misschien kan ik wel verhuizen?”. Zou je inderdaad denken want;
- je laat een woning achter
- je neemt alle kosten op je
- de woningbouwvereniging , huismeester en politie hoeven geen actie meer te ondernemen.
- etc …
Niets is minder waar. Ook al zijn hiervoor geen regels bedacht en staat het nergens in een reglement vermeld, je krijgt opmerkingen te horen zoals:
- Ja maar, als iedereen daar mee komt dan …
- We moeten ergens een grens trekken
- We kunnen niet bezig blijven
- etc …
Oh, ja. Je mag wel binnen het zelfde complex verhuizen. Alsof je duizenden euro’s gaat uitgeven om in dezelfde omgeving te blijven wonen.
Zelfbedachte ongegronde regeltjes en nutteloze opties. Verbaast denk je dan: “Hoeveel werk zouden ze nou hiermee hebben?”