Het ging vandaag op het journaal over vermogenstaks. Gelukkig bezit ik geen vermogen. Maar het gaf mij te denken in hoeverre de overheid mensen vertrouwt.
Vroeger gaf je je inkomsten, vermogen en dergelijke op en betaalde je daar belasting over. Mocht de belastingdienst daaraan twijfelen of door een willekeurige selectie dan kreeg je een controle. Men ging er in ieder geval van uit dat mensen zo goed en eerlijk mogelijk hun aangiften deden.
Door steeds verdergaande automatisering gaan ze jou vertellen wat je inkomsten zijn. Natuurlijk willen ze ook weten wat je bezit of denken te weten wat je bezit. Omdat dit voor iedereen onmogelijk schijnt te zijn gaan ze maar uit van een geschat percentage of dit nu klopt of niet.
Dan denk ik: “Waar is de menselijkheid gebleven? Zijn mensen dan zo onbetrouwbaar geworden dat we altijd en op alles gecontroleerd moeten worden?”. Zo de waard is zo vertrouwt die zijn klanten. Met andere woorden, hoe meer we gecontroleerd worden des te onbetrouwbaarder zijn de bestuurders.
En zo moeilijk is het toch eigenlijk helemaal niet? Als je aandelen koopt en later verkoopt weet je wat je winst is. En dit geef je dan op. Idem voor inkomsten, huizen, goederen en dergelijke. Mocht de belastingdienst daaraan twijfelen dan voeren ze maar een controle uit.
Ik denk dat we een beetje terug moeten naar een wat menselijker en betrouwbare samenleving waarbij we bestuurders hebben die hun landgenoten wat meer gaan vertrouwen in plaats van inschattingen, controle- of dwangsystemen. Of ben ik misschien naïef?